دخیل چادر زهرا (سلام الله علیها) 

بسم رب الزهرا (سلام الله علیها)

به گستره وجود آمد آنکه “اِمتَحَنَکَ الله الذّی خَلَقَکَ قَبلَ اَن یَخلُقَک” او که “والِدَهَ الحُجَجِ عَلَی الناسِ اَجمَعین” بود . به حق فاطمه ، “حَوراءُ الانسیَّه” ، “مُحَدَّثَهُ العَلیمَه” و “فاضِلَهُ الزَّکیَّه” بود . ما هم پیمان با عهدی که در غدیر بستیم ، می مانیم چون یقین داریم که”مَن وَصَلَکِ فَقَد وَصَلَ رَسولَ اللهٍِ صَلَّیَ اللهُ عَلَیهِ وَ آلهِ ” و ایمان داریم از هستی ساقط است هر که “مَن قَطَعَکَ فَقَد قَطَعَ رَسوُلَ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلهِ” براستی تو را نشناختند و این عبارت را به فراموشی سپردند که “وَ مَن جَفاکِ فَقَد جَفا رَسولَ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ” . بی شک در بستر آتش جای گرفتند آنان که “مَن آذاکِ فَقَد آذی رَسولَ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلهِ” . پدر و مادر و جان و مال و فرزندانم به فدایت ! که تو “بَضعَه” و “رُوَحُهُ اَلَّتی بَینَ جَنبَیهِ” در جوار رسول مهربانی هستی ! من میدانم “ساخِطٌ عَلی مَن سَخِطتَ عَلَیهِ” و ارادتم بیش از پیش است بر کسانیکه “مُوالٍ لِمَن والَیت” و بیزارم از آنانکه “مُعادٍ لِمَن عادَیتِ” . پس پروردگارا ! به محمد -رسول گرامی- و علی -یگانه جانشین او- و فاطمه-دخت پیغمبر و همسر علی- و حسن ، حسین ، سجاد ، باقر ، صادق ، کاظم ، رضا ، جواد ، هادی ، عسگری و مهدی -او که منتظر و گوش به فرمان برای ظهور از سمت توست- که سلام و صلوات و درود و تهیات تو نثار روح پاک و مقدس آنان باد ، قسمت می دهم که صدایم را بشنوی تا آنان دست بزرگواری بر من فرود آورند و شفیع من به سوی تو شوند و تو به آنان اجازه شفاعت در حق من را بدهی و به حق “لااِلهَ اِلاّ اَنت” مرا دست خالی بر نگردانی .     انشاءالله

خاکسار کوی عشقت ؛ علیرضا پورمشیر