میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام 

نوای شادی

(برای شنیدن این دو مولودی زیبا کلیک نمائید)

نمیدونم چرا نوبت به امام حسن که میرسه هممون کم میاریم. و نمیتونیم اونجور که باید و شاید حق این امام رو ادا کنیم.نمیدونم چه سریه که آدم هر کاری میخاد بکنه که یکم از مظلومیت این امام کم بکنه نمیشه .
امروز به مناسبت میلاد امام مجتبی که دیروز بود چند ویژگی از از بی نهایت دریای فضائل آن حضرت رو از زبان امام زین العابدین علیه السلام انتخاب کردم و براتون مینویسم باشد که ما هم مورد رضای آن حضرت واقع بشیم.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام از پدر خود از امام زین العابدین علیه السلام نقل می فرماید که : حسن بن علی عابد ترین اهل زمان خود بود ، زاهدترین و فاضلترین آنان بود، اگر حج می نمود پیاده و گاه پا برهنه می رفت ، و هر گاه مرگ را به خاطر می آورد گریه می نمود ، و اگر قبر را به یاد می آورد می گریست و اگر بر انگیختن قیامت را به یاد می آورد ، می گریست و اگر عرض ب رخداوند تعالی را به یاد می آورد غش می کرد، و اگر به نماز می ایستاد بندهای بدنش از ترس می لرزیدو اگر بهشت و دوزخ را به یاد می آورد همچون مار گزیده مضطرب می شد ، و از خدا بهشت را مسألت می نمود ، و از آتش دوزخ به خدا پناه می بردو از قرآن آیه(یا ایها الذین آمنوا ) را نمی خواند مگر اینکه می گفت : لبک اللهم لبیک.و در هیچ حالی از احوالش دیده نمی شد وگر اینکه ذاکر خداوند سبحان بود و زبانش راسگوترین مردم ، و بیانش فصیح ترین آنان بود .