بسم الله

حدیث داغ جدائی نمیتوان گفتن   که هر که می شنود ، شعله وار می سوزد …

ماه صفر هم به اتمام می زسد .

ماه غم و اندوه آل الله که شرر به خرمن جان هر محب و عاشقی می زند !

ماه خون ، گریه و درد …

از دروازه کوفه و گوشه خرابه تا حریم یار ، کربلا !

براستی چه کسی را یارای آن هست تا در طپش موج مصیبات ، قد کمان نشود ؟

براستی قلب صاحب عزا از مصیبت جد غریبش صد چاک است …

و تنها مرحم او بر این زخم ، دعا کردن شیعیان برای فرج و ظهور اوست …

که با این دعا ، نه تنها قلب مولا تسکین می یابد که گشایش امور نیز از برکات آن است .

که پیامبر مهربانی فرمودند : ” وَ اَکثَروا اَلدُّعا بِتَعجیلِ الفَرَج وَ اِنَّ فی ذلِکَ فَرَجُکُم “

پس ای شیعه ، عاشق و محب ! در این طلیعه جمعخ آخر ماه صفر ، دستان خود را بالا گیر و دعای فرج را زمزمه کن . و من هم از کنار مضجع شریف و نورانی امام موسی کاظم (ع) ، ندای ظهور را با تو زمزمه می کنم : بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ

السّاعَةِ وَفی

کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً

وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً